igitur duodecimi mensis quem adar vocari ante iam diximus
tertiadecima die quando cunctis Iudaeis interfectio parabatur
et hostes eorum inhiabant sanguini versa vice Iudaei superiores
esse coeperunt et se de adversariis vindicare
congregatique sunt per singulas civitates oppida et loca ut
extenderent manum contra inimicos et persecutores suos
nullusque ausus est resistere eo quod omnes populos
magnitudinis eorum formido penetrarat
nam et provinciarum iudices duces et procuratores omnisque
dignitas quae singulis locis et operibus praeerat extollebant
Iudaeos timore Mardochei
quem principem esse palatii et plurimum posse cognoverant
fama quoque nominis eius crescebat cotidie et per cunctorum ora
volitabat
itaque percusserunt Iudaei inimicos suos plaga magna et
occiderunt eos reddentes eis quod sibi paraverant facere
in tantum ut etiam in Susis quingentos viros interficerent
et decem extra filios Aman Agagitae hostis Iudaeorum quorum
ista sunt nomina
Pharsandatha et Delphon et Esphata
et Phorata et Adalia et Aridatha
et Ephermesta et Arisai et Aridai et Vaizatha
quos cum occidissent praedas de substantiis eorum agere
noluerunt
statimque numerus eorum qui occisi erant in Susis ad regem
relatus est
qui dixit reginae in urbe Susis interfecere Iudaei
quingentos viros et alios decem filios Aman quantam putas eos
exercere caedem in universis provinciis quid ultra postulas et
quid vis ut fieri iubeam
cui illa respondit si regi placet detur potestas Iudaeis ut
sicut hodie fecerunt in Susis sic et cras faciant et decem
filii Aman in patibulis suspendantur
praecepitque rex ut ita fieret statimque in Susis pependit
edictum et decem Aman filii suspensi sunt
congregatis Iudaeis quartadecima adar mensis die interfecti
sunt in Susis trecenti viri nec eorum ab illis direpta
substantia est
sed et per omnes provincias quae dicioni regis subiacebant
pro animabus suis stetere Iudaei interfectis hostibus ac
persecutoribus suis in tantum ut septuaginta quinque milia
occisorum implerentur et nullus de substantiis eorum quicquam
contingeret
dies autem tertiusdecimus mensis adar unus apud omnes
interfectionis fuit et quartodecimo die caedere desierunt quem
constituerunt esse sollemnem ut in eo omni deinceps tempore
vacarent epulis gaudio atque conviviis
at hii qui in urbe Susis caedem exercuerant tertiodecimo et
quartodecimo eiusdem mensis die in caede versati sunt
quintodecimo autem die percutere desierunt et idcirco eandem
diem constituere sollemnem epularum atque laetitiae
hii vero Iudaei qui in oppidis non muratis ac villis
morabantur quartumdecimum diem mensis adar conviviorum et
gaudii decreverunt ita ut exultent in eo et mittant sibi mutuo
partes epularum et ciborum
scripsit itaque Mardocheus omnia haec et litteris
conprehensa misit ad Iudaeos qui in omnibus regis provinciis
morabantur tam in vicino positis quam procul
ut quartamdecimam et quintamdecimam diem mensis adar pro
festis susciperent et revertente semper anno sollemni honore
celebrarent
quia in ipsis diebus se ulti sunt Iudaei de inimicis suis
et luctus atque tristitia in hilaritatem gaudiumque conversa
sint essentque istae dies epularum atque laetitiae et mitterent
sibi invicem ciborum partes et pauperibus munuscula largirentur
susceperuntque Iudaei in sollemnem ritum cuncta quae eo
tempore facere coeperant et quae Mardocheus litteris facienda
mandaverat
Aman enim filius Amadathi stirpis Agag hostis et
adversarius Iudaeorum cogitavit contra eos malum ut occideret
illos atque deleret et misit phur quod nostra lingua vertitur
in sortem
et postea ingressa est Hester ad regem obsecrans ut conatus
eius litteris regis irriti fierent et malum quod contra Iudaeos
cogitaverat reverteretur in caput eius denique et ipsum et
filios eius adfixerunt cruci
atque ex illo tempore dies isti appellati sunt Phurim id
est Sortium eo quod phur id est sors in urnam missa fuerit et
cuncta quae gesta sunt epistulae id est libri huius volumine
continentur
quaeque sustinuerint et quae deinceps inmutata sint
suscepere Iudaei super se et semen suum et super cunctos qui
religioni eorum voluerint copulari ut nulli liceat duos hos
dies absque sollemnitate transigere quam scriptura testatur et
certa expetunt tempora annis sibi iugiter succedentibus
isti sunt dies quos nulla umquam delebit oblivio et per
singulas generationes cunctae in toto orbe provinciae
celebrabunt nec est ulla civitas in qua dies Phurim id est
Sortium non observentur a Iudaeis et ab eorum progenie quae his
caerimoniis obligata est
scripseruntque Hester regina filia Abiahil et Mardocheus
Iudaeus etiam secundam epistulam ut omni studio dies ista
sollemnis sanciretur in posterum
et miserunt ad omnes Iudaeos qui in centum viginti septem
regis Asueri provinciis versabantur ut haberent pacem et
susciperent veritatem
observantes dies Sortium et suo tempore cum gaudio
celebrarent sicut constituerat Mardocheus et Hester et illi
observanda susceperant a se et a semine suo ieiunia atque
clamores et Sortium dies
et omnia quae libri huius qui vocatur Hester historia
continentur